Velaquí a nosa entrevista:
Recaudación das festas do Divino Nazareno
A imprenta de José, do ano 63.
"ERAN TEMPOS MOI DIFÍCILES, PERO MOI BONITOS"
Na Pobra, coma en todos os pobos pequenos as comunicacións eran pouco usuais e non se ía moi a míudo ás grandes cidades.O avó de Rosa dicía ao comezar que non había coches (de feito pasaban só dous automóbiles de línea e o barco o Vapor) e en avión viaxou nos 60. Afirmaba tamén que a electricidade non a había nas casas e só se usaba para a radio.
Había poucos teléfonos e as chamadas non eran automáticas, se conectaban en centralitas. Como é de supoñer, non había móbiles.
O único lixo que se producía era orgánico e normalmente se utilizaba en leiras como abono, o que indica que non había moita enerxía para producir plástico e outros produtos inorgánicos.
A pesar de todo isto A Pobra era unha vila privilexiada a nivel nacional enerxéticamente, debido a, como dicía José, foi un dos primeiros lugares en España que contou con electricidade.
Isto era un "logro" para A Pobra daquela época, aínda que nós non lle damos importancia, facendo un uso da enerxía irresponsable e insostible, e temos que aprender a controlalo.
"Eran tempos moi difíciles, pero moi bonitos" dicía José. E é que, a clave da felicidade, é ter todo ou ser feliz con pouco, como antes?